Generale Repetitie MuziekTheater

Op 16 januari was de laatste repetitie voor de grote try-out van Het verhaal van onze Vallei. Onze verslaggever was erbij, in de Cultuurwerkplaats in Wageningen. Een serie workshops had hiernaartoe geleid: storytelling en compositie; muziek en acteerwerk smelten samen in grote regionale muziektheatervoorstelling.

De hoofdpersonen in het stuk beleven aan de hand van de geschiedenis van de Gelderse Vallei allerlei avonturen, krijgen inzichten, begrijpen steeds beter wat de innovatie- en samenwerkingskracht van de vallei vroeger was, en nu dus nog steeds zou moeten zijn…

Van Generale repetitie naar samenhang

Janke Dekker, de regisseur, was aan het woord. “Zaterdag is helemaal uitverkocht,” zei ze tevreden aan het begin van de repetitie. Een tiental spelers stond in een halve kring om haar heen, een diverse groep van zeventien mensen: jong en oud, afkomstig uit alle hoeken van de regio. “Morgen krijgen jullie de laatste versie van het script. Zenders en geluid regelen we ook dan. En vergeet niet: zaterdag zijn de dansers er om één uur. Dan valt alles in elkaar.” Het voelde alsof iedereen wist wat er te doen stond, en toch hing er een gezonde nervositeit in de lucht.

Cultuurwerkplaats
Hier was ik: te gast in de Cultuurwerkplaats in Wageningen, een oud schoolgebouw met boven een grote theaterzaal. Dit was de generale repetitie van de werkgroep MuziekTheater. De spelers hadden workshops gevolgd, die leidden tot de uitvoering van aanstaande zaterdag – over krap twee dagen. De spanning in de zaal was voelbaar.
De repetitie begon. Er werd gewerkt met een orkestband die via een kleine JBL-speaker klonk. Het orkest klonk. De eerste scène bracht ons meteen in de kern van het verhaal. Verschillende regio’s stelden zich voor via hun culinaire tradities, een smakelijke en herkenbare binnenkomer. Maar al snel werd de lichte toon ingewisseld voor discussies over serieuze thema’s: stikstofbeleid, watermanagement, veeteelt. Er klonken stemmen die zeiden: “Ze moeten zich niet zo druk maken.” En tegelijkertijd was er erkenning voor de spanningen in de regio: steden versus dorpen, hoog versus laag, jong versus oud.

Samenwerking
De Gelderse Vallei bleek een plek van tegenstellingen, maar ook van samenwerking. “We lossen de problemen toch altijd al samen op?” stelde een acteur. Ja, dat was de traditie. Het stuk kreeg meteen daarna een emotionele diepgang met een lied dat bijna aanvoelde als een volkslied: “Tussen IJssel en de Nederrijn.” Een ode aan de veelkleurige, veelstemmige Vallei. “Onze cultuur is onze kracht. Onze wonderschone Gelderse Vallei,” klonk het. Het verhaal omspande de geschiedenis van landijs tot het stikstofdossier.

Verbindend
Toen ik in de zaal zat, dacht ik: Hoe verbindend zou het zijn om dit verhaal te laten zien aan bestuurders, aan scholieren, aan iedereen die betrokken is bij de toekomst van deze regio? Het was een spiegel van onze gedeelde geschiedenis, een viering van diversiteit, én een oproep tot samenwerking.

Magie
De magie van theater is dat het ons in staat stelt onszelf te herkennen in anderen. Dit stuk bewees dat. Mensen uit alle hoeken van de regio zullen zich erin herkennen. Want uiteindelijk draait het allemaal om balans – en dat is precies wat de Gelderse Vallei zo uniek maakt. Kortom: blij dat ik erbij was! Ik vind het een prachtig stuk dat de kern raakt van waar we staan, en waar we naartoe kunnen gaan in de Gelderse Vallei. Dat beloof wat, aanstaande zaterdag.
Jammer – maar ook helemaal niet verwonderlijk – dat het al is uitverkocht…

Verslaggever: Martijn Adelmund

Bezoeker:
Toen ik in de zaal zat, dacht ik: Hoe verbindend zou het zijn om dit verhaal te laten zien aan bestuurders, aan scholieren, aan iedereen die betrokken is bij de toekomst van deze regio?